nakatingin lang ako sa palabok fiesta na inorder ko...walang katapusan sa paghahalo...halo dito...lipat sa kabila...tangal ng mga unwanted elements...
knina ka pa nakatingin sa labas...walang imik...hindi man lamang ako tinitignan. nais ko kausapin ka...tanungin kung bakit hindi mo ako pinapansin, pero walang lumalabas sa bibig ko. tila ako isang pipi, un nga lang momentarily mute lang. habang nakatitig ako sa palabok, nais ko na sana'y buhay nalang ito...para atleast kausapin nya ako. "hi palabok! wats up with u?" nababaliw na ako...5 minuto na ang nakalipas...ni isang salita wala ka pang sinabi. ang bagal ng oras sa katahimikan. isa ba tong parusa? hindi ko alam. kung sabagay...palagi naman ganito. wala namang araw na nagkita tayo na walang moments of silence. hinihintay kitang magsalita...pls...pls...lagi nalang ako ang mauuna...bakit ganun...eto ang mga dahilan kung bakit ayaw na kitang makasama...ayoko na maranasan ang mga ganito. ayoko na magmukhang tanga nakatitig sa palabok wishing it was alive. bakit kung kelan matagal na tayong hindi nagkakasama, lagi pa tayong nagkakaganito...? alam kong hindi na makuwento...hindi madaldal. ako kasi yun eh. but im tired of being that already. ayoko na magsalita nang magsalita tapos ikaw wala ka naman kinukuwento sa akin. im a good listener naman. kaya nga tahimik nalang ako ngayon eh. hindi kita ginugulo. we're just two people who happened to sit together but dont really know each other. yeah that's wat we are. 3 rounds around sm without talking nanaman ang ginawa natin kanina. actually im kinda getting used to it. palakad lakad. mauuna ka. ako sumusunod lang werever u go. no conversations happening watsoever. minsan magsasalita pero kadalasan hindi. inaasahan mong ako lagi mauuna magkuwento...but i dont want to be that person anymore. get a clue! u be that person. hindi sa galit ako...gusto ko lang tumahimik para ikaw naman dba? nakakasawa rin kasi...nakakatamad na lagi nalang ako ang magkukuwento, ako magpapatawa, ako magsasabi kung san tayo pupunta, kung anu gagawin natin...
mabuti na siguro na minsan minsan lang tayo nagkikita, dahil if it were everyday like this...i'd really go insane.
1 comment:
jam, gino ito. easy lang, ok lang iyan... c'mon, don't push other people to things they cannot do. talagang nangyayari iyan, gonna take some sacrifice... and you can talk to him straight to the face what things are bothering you, d ba? c'mon, u two just need a talk.
Post a Comment